پرده گوش - صفحه 2 از 2

درمان کلستئاتوم

بسیار از افراد این سوال در ذهن شان ایجاد می شود که کلستئاتوم چیست ، چه علائمی دارد و درمان آن چگونه است در این مقاله قصد داریم درباره درمان کلستئاتوم بپردازیم.

کلستئاتوم چیست ؟

همان طور که در مقاله قبلی توضیح داده شد هنگامی که پوست در محل گوش میانی یا پشت پرده گوش رشد کند، کلستئاتوم به وجود می آید.

کلستئاتوم گوش غالبا به شکل یک کیست یا کیسه می باشد که لایه هایی از پوست قدیمی را که در قسمت داخلی گوش تولید می شود، به بیرون می ریزد.

با گذشت زمان توده کلستئاتوم می تواند رشد کند و استخوان های گوش میانی را دچار آسیب نماید، از عوارض رشد کلستئاتوم کاهش شنوایی ، فلج عضلات و سرگیجه می باشد.

عوامل به وجود آمدن کلستئاتوم :

دو عامل مهم در به وجود آمدن کلستئاتوم نقش دارد : عفونت گوش میانی و عملکرد بد شیپور استاش

شیپور استاش موجب تعادل فشارهوا بین گوش میانی و محیط می شود، ممکن است شیپور استاش به دلیل سینوزیت، آلرژی یا سرماخوردگی بد کار کند که موجب جذب هوای گوش میانی توسط بدن می شود و یک خلاء نسبی در گوش به وجود می آید، فشار ایجاد شده به وسیله خلاء کیسه یا ساک هایی را که به علت عفونت ضعیف شده اند به داخل می کشد که تبدیل به کلستئاتوم می گردد.

نوع دیگری از کلستئاتوم ، کلستئاتوم مادرزادی است که از بدو تولد وجود دارد و می تواند در استخوان های قائده جمجمه و گوش میانی و اطراف گوش قرار بگیرد.

علائم کلستئاتوم :

ترشح گوش همراه با بوی بد
احساس پری یا فشار در گوش با رشد کلستئاتوم
کاهش شنوایی
درد پشت گوش همراه با ناراحتی به خصوص در شب
سر گیجه و ضعف عضلانی

درمان کلستئاتوم :

بیمار باید به متخصص گوش ، حلق و بینی برای تشخیص کلستئاتوم مراجعه نماید و در صورت وجود کلستئاتوم ، درمان اولیه شامل شستشوی گوش ، تجویز قطره های موضعی و آنتی بیوتیک برای بیمار آغاز می شود که هدف از درمان اولیه ، کنترل عفونت و قطع ترشح گوش است.

در صورتی که کلستئاتوم رشد کرده باشد، بیمار فورا باید تحت عمل کلستئاتوم گوش قرار بگیرد تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.

در این مرحله متخصص گوش و حلق و بینی نیاز به بررسی تست های شنوایی ، گرافی و سی تی اسکن گوش داخلی و گوش میانی دارد.

این تست ها به منظور تعیین میزان شنوایی باقیمانده برای بیمار و وسعت تخریبی که کلستئاتوم برای بیمار به وجود آورده انجام می شوند.

در برخی از موارد بازسازی گوش میانی در جراحی مقدور نیست و نیاز به عمل دوم در فاصله شش الی ۱۲ ماه بعد می باشد.

معاینات دوره ای در مطب پس از جراحی برای بیماران ضروری است تا از بروز عفونت جلوگیری شود.

دکتر مهدی سلیمان پور

متخصص گوش و حلق و بینی

اتولوژی ، نورواتولوژی

بیماری های گوش – جراحی زیبایی گوش – جراحی بینی

اوتیت سروز

اوتیت سروز مزمن یکی از بیماری های گوش است که در صورتی که اگر درمان نشود برای شنوایی خطر بزرگی محسوب می شود. یک گوش سالم دارای سه بخش گوش میانی ، خارجی و داخلی است.

هر بخشی از گوش روند خود را برای شنوایی و رساندن صدا به مغز دارد ، امواج صوتی یا همان صدا از راه گوش خارجی عبور کرده و به گوش میانی می رسند و پرده گوش را که بین گوش میانی و داخلی است را به لرزش در می آورند ، سپس به گوش داخلی و در آخر به مغز می رسند.

اوتیت سروز

هر نوع بیماری یا عفونتی که باعث آسیب به گوش میانی می شود ، می تواند اختلالاتی در شنوایی ایجاد کند و در مواقع خطرناک حتی می تواند باعث ناشنوایی شود.

ازعلت های اوتیت سروز گوش میانی می توان به عفونت مزمن سینوسی و آلرژی ، درمان نکردن یا تکمیل نکردن دوره درمان اوتیت میانی چرکی حاد و خطرناک اشاره کرد.

علائم اوتیت سروز

اوتيت سروز علائم کمی دارد اما علائمی مانند کاهش شنوایی و احساس سنگینی در سر می تواند دلیلی برای وجود اوتیت سروز باشد.

تب ، درد گوش و خارج شدن ترشح از گوش علائم اوتيت سروز نمی باشد.

روند اوتيت سروز آهسته و آرام بوده ولی نشانه های اولیه ای مانند شنیدن صداهای عجیب در هنگام قورت دادن آب یا خمیازه کشیدن در گوش ، گرفتگی گوش ، احساس پر بودن گوش از ترشحات و جا به جایی ترشحات مایع در گوش می تواند دلیل برای وجود این نوع از عفونت باشد.

از دیگر دلایل مبتلا به اوتیت سروز ، کم شنوایی گوش است .

اگر صداهای دور را نشنیدید ، صدای تلویزیون برای شما عادی و برای دیگران بلند و آزاردهنده است حتما به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید .

اوتیت سروز گوش میانی ، اگر درمان نشود می تواند باعث پارگی پرده گوش و مشکلاتی شود که برای همیشه شنوایی خود را از دست دهید ، پس بهتر است عفونت های گوش را جدی بگیرید و به متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنید.

اتولوژی ، نورواتولوژی