آرشیو دسته بندی : بیماری های گوش

درمان اوتیت

درمان اوتیت

درمان اوتیت : هر گوش سالم به سه قسمت گوش خارجی ، میانی و داخلی تقسیم می شود که عملکرد هر قسمت نقش مهمی در شنوائی دارد.

سه استخوانچه چکشی ، سندانی و رکابی که در گوش میانی هستند ، نقش انتقال دهنده انرژی لرزشی ناشی از امواج صوتی به مایعات گوش داخلی را برعهده دارند.

انواع آسیب شنوائی

گوش خارجی و میانی صوت را منتقل و گوش داخلی آن را دریافت می کند در نتیجه اگر آسیبی در گوش خارجی یا میانی وجود داشته باشد ، شنوائی انتقالی کاهش پیدا میکند و وجود آسیب در گوش داخلی باعث کاهش شنوائی عصبی میشود.

بیمار گوش میانی

بیماری که پرده گوش یا استخوانچه های گوش را در بر گیرد ، باعث کاهش شنوائی انتقالی و در نتیجه اختلال در انتقال صدا به گوش داخلی میشود.

مراقبت از گوش

هنگاهی که گوش دچار پارگی پرده شده است باید از ورود آب به مجرای گوش خودداری کرد.

در مواقعی که گوش دارای ترشح است از گوش پاک کن های کوچک برای تمیز کردن گوش استفاده کنید، البته در این گونه مواقع نیاز به تجویز دارو نیز است.

 

درمان اوتیت

 

راه های تشخیص و درمان اوتیت :

تست تشخیصی

در برخی مواقع ضروری است قبل از عمل گوش ، نوع دقیق بیماری و وسعت آن مشخص شود و برای تشخیص و معاینه به فوق تخصص گوش مراجعه کنید.

گاهی دستگاه سی تی اسکن ، با دقت بالا ، اطلاعات بسیار مفیدی در مورد گوش در اختیار متخصص گوش و حلق و بینی قرار می دهد.

درمان داروئی

ترشح گوش را درمان هایی چون پاک کردن گوش و هم زمان ، استفاده ازآنتی بیوتیک موضعی به صورت قطره درگوش قطع می کند.

درمان جراحی

جراحی در اوتیت میانی برای کنترل عفونت و عوارض جدی به کار می رود.

از پیوند سنج ، برای ترمیم آسیب دیدگی پرده صماخ و ممکن است از کاشت پروتز ، به جای یک استخوانچه آسیب دیده گوش استفاده شود.

نتیجه بهبود شنوائی در اثر جراحی گوش در طی سه ماه آشکار می شود.

میرنگو پلاستی

در اکثریت مواقع عفونت رفع و ساختار میانی گوش به طور کامل بهبود می یابد اما پارگی گوش رفع نشده و به صورت دائمی باقی می ماند.هدف عمل میرنگوپلاستی رفع پارگی گوش در مواقعی است که عفونت گوش میانی یا آسیب استخوانچه ای دیده نشود و معمولا از لایه فیبری ماهیچه بالا گوش  ، برای رفع پارگی گوش استفاده می شود.

تمپا نوپلاستی

جراحی است که برای اصلاح مکانیسم انتقال صدا و پارگی گوش به صورت همزمان انجام میشود. این جراحی پارگی پرده گوش را رفع و در اکثر مواقع شنوائی را بهبود می بخشد.

تیمپانوپلاستی با ماستوئیدکتومی

این جراحی در بیهوشی کامل بیمار و ازطریق یک برش در پشت گوش ، برای از بین بردن ترشحات حفره ماستوئید و تلاش در جهت بهبودی شنوائی است.

جراحی ماستوئید به همراه پایین بردن مجرا

برای آن دسته از بیمارانی که  دارای عفونت های دائمی گوش هستند این جراحی گوش برای از بین بردن عفونت ها انجام می شود.

دکتر مهدی سلیمان پور

متخصص گوش و حلق و بینی

اتولوژی ، نورواتولوژی

بیماری های گوشجراحی زیبایی گوشجراحی بینی

درمان عدم تحمل صدا

درمان عدم تحمل صدا

عدم تحمل صدا از جمله بیماری های گوش است که در اثر مشکلی که در مسیر مرکزی شنوایی رخ می دهد، ایجاد می شود، در این مقاله قصد داریم به درمان عدم تحمل صدا بپردازیم.

افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، تحمل صداهای نه چندان بلند را ندارند و صداهایی را که باعث آزار دیگر نیست برای آن ها غیر قابل تحمل است.

گاهی شدت این بیماری به قدری افزایش پیدا می کند که فرد نمی تواند فعالیت های روزمره خود را انجام دهد و منزوی و افسرده می شود.

 

درمان-عدم-تحمل-صدا

 

دلایل بروز بیماری عدم تحمل صدا چیست؟

این بیماری شایع نبود و به ندرت در یک نفر از پنجاه هزار نفر رخ می دهد، علت حساس شدن گوش به صدا به شرح ذیل می باشد:

  • برخورد ضربه به سر
  • آسیب سیستم شنوایی بر اثر دارو یا مواد شیمیایی
  • بیماری لایم ، تی- ساکس
  • مشکلات مفصل گیجگاهی و فکی
  • سردردهای میگرنی
  • وابستگی به مصرف داروی دیازپام
  • سندرم خستگی مزمن

نحوه تشخیص و درمان عدم تحمل صدا چگونه می باشد؟

  • کسانی مه مبتلا به بیماری هیپرآکوسیس شده اند بهتر است برای درمان به بهترین متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنند.
  • پس از مراجعه به فوق تخصص گوش ، او سوابق بیماری های قبلی شما را جویا شده و پس از آن ارزیابی کاملی از شنوایی و اودیالوژی صورت می گیرد.
  • قابل ذکر است درمان اختصاصی به صورت جراحی یا دارو برای این بیمار ی وجود ندارد، اما صدا درمانی که طی یک سال انجام می گیرد باعث افزایش تحمل بیمار در برابر صداها می شود.
  • در این روش درمانی فوق تخصص گوش با یک وسیله شبیه به سمعک یک صدای مداوم و خاص را در گوش بیمار ایجاد می کند.

کاهش شنوایی و وزوز گوش در اثر عدم تحمل صدا :

  • معمولا بیماری هیپرآکوسیس یا عدم تحمل صدا معمولاً با کاهش شنوایی همراه نبوده و شنوایی سنجی این بیماران به صورت طبیعی گزارش می شود.
  • در مواقعی که کاهش شنوایی همراه با کاهش تحمل صدا باشد به آن رکروتمان recruitment گفته می شود.
  • محدوده شنوایی این افراد معمولا باریک می باشد.
  • بیماری وزوز گوش می تواند همراه با بیماری عدم تحمل صدا باشد گاهی این دو باه یکدیگر بروز می کنند و گاهی یکی مقدم بر دیگری می باشد.

دکتر مهدی سلیمان پور

متخصص گوش و حلق و بینی

اتولوژی ، نورواتولوژی

بیماری های گوشجراحی زیبایی گوشجراحی بینی

 

عدم تحمل صدا

عدم تحمل صدا

عدم تحمل صدا  یا هیپرآکوسیس نوعی بیماری گوش است که به موجب اختلالی که در مسیر اصلی و مرکزی شنوایی اتفاق می افتد، ایجاد می گردد.

افرادی که دچار بیماری هیپرآکوسیس هستند قادر به تحمل صداهای به ندرت بلند نخواهند بود.

این دسته از بیماران صداهایی که برای دیگران آزار دهنده نمی باشد را غیر قابل تحمل و شدید می دانند.

صداهای غیر قابل تحمل بیمار هیپرآکوسیس :

  • صدای دوش آب
  • صدای اتومبیل روشن
  • صدای یخچال
  • به خصوص صداهای با فرکانس بالا

اثرات بیماری عدم تحمل صدا

  • مانع انجام فعالیت های روزمره و کاری
  • افسردگی و گوشه گیری و دوری از اجتماع

عدم تحمل صدا

علت ها و شیوع بیماری عدم تحمل صدا

اختلال عدم تحمل صدا چندان شایع نیست و خیلی نادر اتفاق می افتد به طوری که بین هر ۵۰ نفر ممکن است یک نفر به این بیماری مبتلا گردد و ممکن است در یک یا هر دو گوش و در سنین مختلف ایجاد گردد.

علت های ایجاد کننده اختلال عدم تحمل صدا

  • اختلالات مفصل فکی – گیجگاهی
  • ضربات وارده به سر
  • عفونت به وجود آمده ی ویروسی در گوش داخلی
  • آسیب سیستم شنوایی ناشی از استفاده از داروها یا مواد شیمیایی سمی
  • بیماری لایم ( نوعی عفونت اسپیروکتی که بر اثر گزیده شدن حشرات به وجود می آید )

نکته قابل ذکر این است که افرادی که دچار بیماری ها و اختلالات اعصاب و روان هستند، بیشتر در معرض این بیماری خواهند بود.

اختلالات اعصاب و روان شامل :

  • افسردگی
  • سندرم خستگی مزمن
  • وابسته بودن به داروی دیازپام
  • سر دردهای میگرنی
  • بیماری تی-ساکس
  • برخی از انواع تشنج ها

بیماری عدم تحمل صدا در کودکان

بیماری عدم تحمل صدا در کودکان با علائمی از قبیل پیش فعالی ، اختلال در یادگیری و اتیسم دیده خواهد شد.

درمان اختلال عدم تحمل صدا

بیماری عدم تحمل صدا باید توسط متخصص گوش و حلق و بینی مورد بررسی قرار گیرد.

متخصص سابقه بیماری های قبلی و ارزیابی کامل شنوایی و انجام اودیولوژی سیستم شنوایی فرد را مورد بررسی قرار می دهد.

برای درمان این بیماری دارو یا جراحی خاصی وجود نخواهد داشت.

تنها راه درمان این بیماری صدا درمانی می باشد که این روش موجب افزایش تحمل این بیماران به صدا خواهد شد.

این درمان به طور معمول طی یک سال انجام می گیرد.

درمان به نحوی انجام می گیرد که وسیله ای شبیه سمعک را در گوش بیمار قرار می دهند که به طور مداوم صدای خاصی را تولید نماید.

دکتر مهدی سلیمان پور

متخصص گوش و حلق و بینی

اتولوژی ، نورواتولوژی

بیماری های گوش – جراحی زیبایی گوش – جراحی بینی

درمان کلستئاتوم

درمان کلستئاتوم

بسیار از افراد این سوال در ذهن شان ایجاد می شود که کلستئاتوم چیست ، چه علائمی دارد و درمان آن چگونه است در این مقاله قصد داریم درباره درمان کلستئاتوم بپردازیم.

کلستئاتوم چیست ؟

همان طور که در مقاله قبلی توضیح داده شد هنگامی که پوست در محل گوش میانی یا پشت پرده گوش رشد کند، کلستئاتوم به وجود می آید.

کلستئاتوم گوش غالبا به شکل یک کیست یا کیسه می باشد که لایه هایی از پوست قدیمی را که در قسمت داخلی گوش تولید می شود، به بیرون می ریزد.

با گذشت زمان توده کلستئاتوم می تواند رشد کند و استخوان های گوش میانی را دچار آسیب نماید، از عوارض رشد کلستئاتوم کاهش شنوایی ، فلج عضلات و سرگیجه می باشد.

 

درمان کلستئاتوم

 

عوامل به وجود آمدن کلستئاتوم :

دو عامل مهم در به وجود آمدن کلستئاتوم نقش دارد : عفونت گوش میانی و عملکرد بد شیپور استاش

شیپور استاش موجب تعادل فشارهوا بین گوش میانی و محیط می شود، ممکن است شیپور استاش به دلیل سینوزیت، آلرژی یا سرماخوردگی بد کار کند که موجب جذب هوای گوش میانی توسط بدن می شود و یک خلاء نسبی در گوش به وجود می آید، فشار ایجاد شده به وسیله خلاء کیسه یا ساک هایی را که به علت عفونت ضعیف شده اند به داخل می کشد که تبدیل به کلستئاتوم می گردد.

نوع دیگری از کلستئاتوم ، کلستئاتوم مادرزادی است که از بدو تولد وجود دارد و می تواند در استخوان های قائده جمجمه و گوش میانی و اطراف گوش قرار بگیرد.

علائم کلستئاتوم :

  • ترشح گوش همراه با بوی بد
  • احساس پری یا فشار در گوش با رشد کلستئاتوم
  • کاهش شنوایی
  • درد پشت گوش همراه با ناراحتی به خصوص در شب
  • سر گیجه و ضعف عضلانی

درمان کلستئاتوم :

بیمار باید به متخصص گوش ، حلق و بینی برای تشخیص کلستئاتوم مراجعه نماید و در صورت وجود کلستئاتوم ، درمان اولیه شامل شستشوی گوش ، تجویز قطره های موضعی و آنتی بیوتیک برای بیمار آغاز می شود که هدف از درمان اولیه ، کنترل عفونت و قطع ترشح گوش است.

در صورتی که کلستئاتوم رشد کرده باشد، بیمار فورا باید تحت عمل کلستئاتوم گوش قرار بگیرد تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.

در این مرحله متخصص گوش و حلق و بینی نیاز به بررسی تست های شنوایی ، گرافی و سی تی اسکن گوش داخلی و گوش میانی دارد.

این تست ها به منظور تعیین میزان شنوایی باقیمانده برای بیمار و وسعت تخریبی که کلستئاتوم برای بیمار به وجود آورده انجام می شوند.

در برخی از موارد بازسازی گوش میانی در جراحی مقدور نیست و نیاز به عمل دوم در فاصله شش الی ۱۲ ماه بعد می باشد.

معاینات دوره ای در مطب پس از جراحی برای بیماران ضروری است تا از بروز عفونت جلوگیری شود.

دکتر مهدی سلیمان پور

متخصص گوش و حلق و بینی

اتولوژی ، نورواتولوژی

بیماری های گوش – جراحی زیبایی گوش – جراحی بینی

اوتیت سروز

اوتیت سروز

اوتیت سروز مزمن یکی از بیماری های گوش است که در صورتی که اگر درمان نشود برای شنوایی خطر بزرگی محسوب می شود. یک گوش سالم دارای سه بخش گوش میانی ، خارجی و داخلی است.

هر بخشی از گوش روند خود را برای شنوایی و رساندن صدا به مغز دارد ، امواج صوتی یا همان صدا از راه گوش خارجی عبور کرده و به گوش میانی می رسند و پرده گوش را که بین گوش میانی و داخلی است را به لرزش در می آورند ، سپس به گوش داخلی و در آخر به مغز می رسند.

اوتیت سروز

هر نوع بیماری یا عفونتی که باعث آسیب به گوش میانی می شود ، می تواند اختلالاتی در شنوایی ایجاد کند و در مواقع خطرناک حتی می تواند باعث ناشنوایی شود.

ازعلت های اوتیت سروز گوش میانی می توان به عفونت مزمن سینوسی و آلرژی ، درمان نکردن یا تکمیل نکردن دوره درمان اوتیت میانی چرکی حاد و خطرناک اشاره کرد.

 

اوتیت سروز

 

علائم اوتیت سروز

اوتيت سروز علائم کمی دارد اما علائمی مانند کاهش شنوایی و احساس سنگینی در سر می تواند دلیلی برای وجود اوتیت سروز باشد.

تب ، درد گوش و خارج شدن ترشح از گوش علائم اوتيت سروز نمی باشد.

روند اوتيت سروز آهسته و آرام بوده ولی نشانه های اولیه ای مانند شنیدن صداهای عجیب در هنگام قورت دادن آب یا خمیازه کشیدن در گوش ، گرفتگی گوش ، احساس پر بودن گوش از ترشحات و جا به جایی ترشحات مایع در گوش می تواند دلیل برای وجود این نوع از عفونت باشد.

از دیگر دلایل مبتلا به اوتیت سروز ، کم شنوایی گوش است .

اگر صداهای دور را نشنیدید ، صدای تلویزیون برای شما عادی و برای دیگران بلند و آزاردهنده است حتما به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید .

اوتیت سروز گوش میانی ، اگر درمان نشود می تواند باعث پارگی پرده گوش و مشکلاتی شود که برای همیشه شنوایی خود را از دست دهید ، پس بهتر است عفونت های گوش را جدی بگیرید و به متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنید.

دکتر مهدی سلیمان پور

متخصص گوش و حلق و بینی

اتولوژی ، نورواتولوژی

بیماری های گوشجراحی زیبایی گوشجراحی بینی

درمان بیماری منییر

درمان بیماری منییر

درمان بیماری منییر : هیدروپس آندولنف یا بیماری منییر یکی از اختلالات گوش داخلی می باشد که علت آن هنوز مشخص نشده است.

یکی از دلایل بروز سرگیجه، فشار مایع گوش داخلی می باشد.

علائم بیماری منییر چیست؟

افرادی که به بیماری منییر مبتلا می شوند، علائمی همچون: کاهش شنوایی، احساس پری در گوش، سرگیجه و وزوز در گوش را دارند.

بیماری منییر چگونه تشخیص داده می شود؟

متخصص گوش و حلق و بینی برای تشخیص بیماری سوالاتی همچون: مدت زمان کم شنوایی، وزوز گوش و احساس پری گوش از بیمار می پرسد.

همچنین درباره سلامت عمومی بیمار نیز سوالاتی پرسیده می شود.

پس از اتمام سوالات و تست های تشخیص عملکرد گوش، آزمایش های سنجش شنوایی برای بیمار تجویز می شود.

تست های تشخیصی برای بررسی تعادل :

الکترونیستا گموگرافی ENG برای تشخیص عملکرد تعادل انجام می شود.

برای انجام این تست در یک اتاق تاریک، کنار چشم ها الکترودهایی قرار داده می شود.

سپس آب یا هوای گرم یا سرد به آرامی در مجرای گوش ها وارد می شود و چشم ها به صورت هماهنگ شروع به حرکت می کنند.

با بررسی حرکات چشم، سیستم تعادل بررسی می شود.

با انجام این آزمایش متوجه می شوید که نیمی از موارد عملکرد تعادلی در گوش مبتلا به بیماری منییر کاهش پیدا کرده است.

از تست های پوسچوروگرافی یا آزمون تعادلی و Rotational Test ممکن است، برای بررسی سیستم تعادلی استفاده شود.

ECOG : این آزمایش برای بررسی فشار مایع گوش داخلی در بیماران انجام می شود.

ABR : تست پاسخ شنوایی ساقه مغز همراه با تست MRI و  CT به منظور بررسی وجود تومور در عصب شنوایی یا تعادلی انجام می گیرد.

این نوع تومور بسیار نادر است و علائمی شبیه به بیماری منییر دارد.

 

درمان بیماری منییر

 

درمان بیماری منییر :

داروهای ضد سرگیجه مانند Antivert  با نام تجاری Meclizine یا Valium با نام تجاری diazepam به صورت موقتی باعث تسکین می شود.

گاهی متخصص گوش، حلق و بینی داروی ضد تهوع برای بیمار تجویز می کند.

لابیرنتکتومی شیمیایی یک روش مناسب برای کنترل بیماری منییر می باشد. در این روش جنتامایسین و یا داروهای دیگری برای کاهش عملکرد تعادل در گوش تحت درمان و درنتیجه کنترل سرگیجه در گوش میانی تزریق می شود.

شانت آندولنفاتیک یا دکمپرسیون نوعی جراحی گوش است که محل تجمع گوش داخلی ( ساک اندولنفاتیک ) باز می شود. مدت زمان بهبودی بعد از عمل نسبت به سایر روش های جراحی کمتر می باشد.

قطع عصب وستیبولر روش دیگری برای درمان بیماری منییر است که در آن عصب تعادل خارج شده از گوش داخلی به سمت مغز قطع می شود.

تخریب لابیرنت و قطع عصب هشت : از این روش در صورتی که بیمار در گوش مبتلا به صورت شدید دچار افت شنوایی شده باشد، استفاده می شود.

با تخریب لابیرنت و قطع عصب هشت در یکی از گوش ها مکانیسم تعادل و شنوائی در گوش داخلی مختل می شود.

بیمار برای درمان بیماری منییر چه مواردی را بهتر است رعایت کند؟

  • بیماری که مبتلا به منییر است از مصرف کافئین، سیگار، قلیان والکل اجتناب کند.
  • برای کاهش تعداد دفعات حملات بیماری منییر از یک رژیم غذایی کم نمک و مدر استفاده کند.
  • در فرد مبتلا به بیماری منییر خواب و تغذیه اهمیت زیادی دارد.
  • بیمار باید از فعالیت زیاد خودداری کند.
  • بیمار باید از استرس دوری کند.
  • بیمار باید از رانندگی خودداری کند.

دکتر مهدی سلیمان پور

متخصص گوش و حلق و بینی

اتولوژی ، نورواتولوژی

بیماری های گوش – جراحی زیبایی گوش – جراحی بینی